Stress in ziekenhuisland: de RvZ geeft aan dat Nederland met 'minder ziekenhuizen' toe zou kunnen. Het is nodig om de meer complexe en acute zorg op minder plekken te concentreren, omdat anders de kosten van de zorg onhoudbaar door zullen groeien. Ziekenhuizen, met name de kleinere en meer lokaal georiënteerde, proberen nu zelfs via bijzondere polissen hun bestaansrecht te bewijzen. Minister Schippers probeert ondertussen een brede maatschappelijke discussie op gang te krijgen via Youtube en Facebook over de betaalbaarheid van de zorg in de toekomst. Tja, wat moet je daar als burger van vinden?
Soms is klein beter, soms groot. Klein is op de menselijke maat toegesneden en persoonlijk, natuurlijk vinden we dat beter. Wanneer of hoe zou groot dan beter zijn?
Het Calamiteitenhospitaal in Utrecht, onder het UMCU, is een 'slapend ziekenhuis' of een stand-by ziekenhuis. Normaal is er geen patíënt te vinden. Maar bij grootschalige ongelukken zoals met bussen of vliegtuigen, of incidenten zoals een overstroming kan het binnen een half uur opgestart zijn en volledig draaien zodat de meest ingewikkelde en complexe gewonden geholpen kunnen worden op het allerhoogste niveau. Ze noemen dat daar ook wel: van 0 tot 200 in 30 minuten. En die 200, dat zijn dan de bedden. Ze kunnen er alles aan en hebben overal ervaring mee, ook dankzij de militaire achtergrond. Denk aan brandwonden, schotwonden, bacteriële infecties, enge virussen, vergiftigingen. Alle zwaargewonden van mogelijke rampen en ongelukken op land, in de lucht en op het water zijn welkom in het Calamiteitenhospitaal. En alle slachtoffers van hetzelfde incident kunnen daar tegelijk terecht, je hoeft dus als familie niet te zoeken waar iemand is (denk nog maar even aan het vliegtuigongeluk met Turkish Airlines waar één vrouw pas na 3 dagen de dood van haar man bevestigd kreeg, omdat niemand wist waar hij naartoe gebracht was).
Wat dit te maken heeft met de kostendiscussie uit de eerste alinea? Zo'n Calamiteitenhospitaal kost toch alleen maar geld? De beschikbaarheid alleen al kost zo'n 3 miljoen per jaar, zo heb ik begrepen.
Zouden we dit Calamiteitenhospitaal niet hebben, dan houden we het systeem dat bij een groot incident met veel slachtoffers deze mensen allemaal volgens een door-gepolderd verdelingssysteem over de regionale ziekenhuizen worden verspreid. Ongeacht of daar de juiste kunde in huis is (denk bijvoorbeeld aan de slachtoffers van de schietpartij in Alphen, die met meervoudige schotwonden in het streekziekenhuis belandden) en wat dit betekent voor de belasting van de SEH daar? SEH's raken verstopt met gewonden van de lichtere categorie, die soms zelf naar het ziekenhuis komen, zodat de zwaargewonden die later per ambulance binnengebracht worden niet kunnen worden opgevangen. Regionale SEH's zijn niet voorbereid op de logistieke vraagstukken rond grote groepen gewonden, het Calamiteitenhospitaal wel.
Ik denk dat de beschikbaarheid van het Calamiteitenhospitaal goed kan zijn in financiële zin voor de BV NL. Het zou vaker ingezet kunnen worden dan nu gebeurt. Wat mogelijk als gevolg kan hebben, dat SEH's in bepaalde regio's kunnen sluiten, omdat de beschikbaarheid en de overcapaciteit minder groot hoeft te zijn. En dat scheelt heel veel geld!
Wel speelt hier altijd de emotionele discussie over de afstand naar een SEH. Mijn idee is echter, dat het veel belangrijker is dat we binnen een bepaalde tijdslimiet goede artsen ter plaatse hebben, bv. met helicopters, die goed kunnen triageren. Want zeg nou zelf, het gaat om de kwaliteit van zorg. Niemand wil een SEH om de hoek, waar ze met jouw brandwonden, infectieziekten etc. geen raad weten. Of de verwondingen niet goed inschatten en je naar huis sturen met inwendige bloedingen, omdat het zo druk is. Ik zou een half uur verder rijden, want zo groot is Nederland ook weer niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten